BİR ŞEYLER EKSİK GİBİ

      Her şey tamamken, yaptığınız, uğraştığınız birçok şey varken bir şeyler eksik duygusu neden kaplar insanı ? Etrafınız bu denli kalabalık iken neden yalnızlık duygusu sarar ki bedeni? Bir şeyler için tamam oldu bu defa dedikçe neden her şey daha da garip haller alıyor, yoruyor, üzüyor. Bazen yapılmaması gereken şeyler mi bunları gerektiriyor? Neden diye sormak istediğim o kadar çok soru var ama en merak ettiğim, bu denli kalabalıkken etrafım neden bir şeyler eksik gibi ? Şımarık çocuk misali duygularım. Yetinmiyorsun diyecek bazılarınız lakin öyle bir şey değil. Varsın olmasın kimse ama olmasın böyle duygu düşünce... 
   Yazmak istiyorum şu an içimdekileri, haykıramadığım her şey dökülsün istiyorum satırlarıma. Olmuyor... 
Bakın, kelimeler bile eksik gibi. Ben eksik kalsam kaç yazar ?

KUM TANELERİNE İTHAFEN

    Samimiyetsiz özentilik ile dolu olan zamanlarda olduğumuz tüm gerçekliğiyle göz önünde... İnsanların kendileri olmak yerine başka insanları başlı başına taklit etmeleri, davranışından tutun konuşmalarına, gülmelerine hatta onun olana sulanma çabaları kadar rezil bir durum olamaz. Bazı insanlar için özentilik genel bir huy haline gelmiş olsa da bazı insanlar için gurur verici olduğunu söyleyebilirim. Görüşleri 'özeniliyor isem ön plandayım, herkesin ilgi odağı benim' diyen insanla, insan müsveddesi özentilik abideleri arasında bir fark olduğunu düşünmüyorum. Bana samimiyetsiz geldiği kadar, itici de gelmekte. Kum tanesi kadar küçük beyinleriyle akılları sıra tarz yaratıyorlar ama sorun şu ki kendi tarzlarını değil... 

  Ahh! Bir de o yalandan samimi davranışları, canım cicim ayakları yok mu işte en çok takıldığım nokta o. Hani madem özeniyorsun uzaktan uzaktan hallet işini. Dilerim hayatınız da böyle insanlar olmaz, özenti insan müsveddelerinden uzak durmanız dileklerimle...

SONBAHAR

      Birçok farklı duygu karmaşası yaşanan, aşkın başka olduğuna inanılan bu mucizevi ay 'Sonbahar' benim içinde oldukça önemli anlam taşımakta. Şarkı sözlerine kadar konu olan bu ayı özel kılan nedir ki acaba ? -birçok düşünce geçiyor kafanızdan tahmin edebiliyorum. Havası, rüzgarı, bulutların arasından yüzünü gösteren güneşi her şeyiyle farklı. Sarının ve yeşilin her tonunun görüldüğü, yürümek için seçilen orman yolları, aşkın tadını doya doya çıkaran sonbahar aşıkları, çocuk gibi bastıkları yapraklardan çıkan sese bile aşık olan, yaşı kaç olursa olsun çocukluğunu her yaşta yaşayan insanlar anlatıyor sanki biraz her şeyi.

Kasım... Sonbaharın son ayı, yeni maceraların başlangıcı...
İçinde nice gizli sebep var aslında, kimine göre hüznün ayı, kimine göre aşkın,kimine göre karamsarlığın...
Ben size aşk desem bir başkası hüzün diyebilir, desin tabii. Lakin kimse bana sonbaharda başka aydan söz etmesin. Yahu ne gerek var güzelim ayın tadını çıkartırken başka aylar hakkında konuşmaya. Düşünsenize neden sonbahar? Şiirlerde şarkılarda neden hep sonbahar var? Her dizelerde övgüyle neden bu aydan söz edercesine yazarlar? Neden bütün şarkılar bu aya özel bir ezgi oluşturur? Yağmurun sesinden, sonbaharın eşsizliğinden olsa gerek bu mucizevi eserler. Nice şairler anlatır sonbaharı lakin herkes farklı yaşar bu ayı... Nazım'ın şu dizelerinden de anladığımız gibi farklıdır,aşktır sonbahar;
çiçekli badem ağaçlarını unut.
değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
ıslak saçlarını güneşte kurut
olgun meyvelerin baygınlığıyla parıldasın
nemli, ağır kızıltılar…
sevgilim, sevgilim,
mevsim
sonbahar…
  Daha nice şiirlerde nice şairlerce ele alınsa da sonbahar, sonbahar gibi yaşamak size kalmıştır. Sararan her yaprağın yeşile döneceğini unutmayın, anın tadını çıkarıp yağmurun sesinde, sonbaharın muhteşemliğin de huzura ermeye bakın.