16 Haziran 2019 Pazar

BABA

 

       Bir kelime nasıl bu kadar güçlü ve birçok anlam taşıyabilir?  İlk kez bir yazıyı yazarken ardı arkasına kesilmeden akıyor göz yaşlarım... Kelimelerim karışıyor, boğazım düğümleniyor sanki... Sayfalarca 'baba' fotoğraflarıyla doluyor tüm sosyal medya ana sayfalarım, herkes ilk aşkına, eşine, çocuklarının babalarına mesajlar dolu yazılar paylaşıyor, videolar koyuyor, fotoğraflar atıyor. Evet normal şartlarda bunu ben de yapardım yalan yok... Ama sanırım yaş büyüdükçe, insan olgunlaştıkça, birçok şeyi yaşayıp melek olup giden babaları görünce kimseyi incitmesem mi düşünlerine giriyor. Ben her zaman duygularını en uç noktalarda yaşayan bir insan oldum, ağlayınca dibine kadar ağlayıp, güldüğüm de kimseyi umursamadan kahkahalar atan biri. Şimdi ise, ilk aşkıma olan hayranlığımı, sevgimi, mutluluğumu kelimelere dökmek istedim, tabii bu tüm baba olan, baba olmak isteyen, babalığa ilk adım atan, yer yüzü ve gök yüzünde olan daha nice babalara ithafen... BABA; nedir baba ya da ne değildir? Baba her şeydir, hele ki bir kızın babası ise çok daha farklıdır. Çivisi çıkmış şu koca dünyanın tüm kötülüklerinden kızlarını korumak için uğraşandır, birisi canını yaktığında, saçının bir teline dünyaları yakacaktır, insanların her zaman iyi olmadığını kötülerinde olduğunu söyleyen, gösterendir. İyiyle kötüyü ayırt etmeyi öğretip, doğruyu yanlıştan ayırmaya yardım edendir. Dağdır, Ata'dır, çınardır. Baba daha nicesidir, baba hayattır, nefestir!
Peki ya kızı için?  Baba kızının ilk aşkıdır, bir sığınaktır kızı için yaşamın fırtınalarından, yıpratan gerçeklerden, canını acıtan bütün her şeyden uzaklaşmak istediği zaman sığınabileceği sessiz ve güvenli bir liman gibidir. Kızı hangi yaşta olursa olsun, çaresizlik içinde boğulurken dahi, elini uzatıverse babasına, babasının elini tutacağını bilir, tuttuğu o eli asla bırakmayacağını da... Ben bu 23 sene de her zaman kendini kızlarına adayan, yaşı bir sayı daha arttığında bize her baktığında gözleri dolan, sarıldığında sevgisini hissettiren, biz gülelim diye nice fedakarlık yapan, hiçbir zaman hiçbir şeyden bizi eksik etmeyen, her zaman daha iyisine sahip olalım diye gecesisini gündüzüne katıp çalışan, bize her zaman bir çınar olan baba bizim Babamız... Kendi mutluluğundan daha çok kızları mutlu diye uğraşandır, bizi büyütürken her gece omuzunda gezdirerek uyutmaktan sıkılmayandır, başarılarımızı her gördüğünde gururla işte benim kızım, kızlarımdır diyendir. Onuruyla yaşamış, yaşayan koskoca adam gibi bir çınardır, üzerimizde ki tek kol kanat, sırtımızı yasladığımız bir dağdır.


                   Ve unutmadan, bir babanın kızına sesiyle bile verdiği huzur bir ömre bedel....
Yer yüzünde ki ve gök yüzünde ki tüm babaların, Babalar günü kutlu olsun. Sizler sadece tek bir gün değil her gün, her zaman hayranlıkla aşık olacağımız ilk aşklarımızsınız... Babaların yokluğun da bir baba gibi eksik hissettirmeyen ANNELERİN DE GÜNÜ KUTLU OLSUN. Bir başkasından olsa bile yine de sahiplenip babalık yapan tüm fedakar koca yürekli babaların da günü kutlu olsun. Allah babalarımızı başımızdan, yanımızdan eksik etmesin. Allah o melek olan o güzel babalara cennet bahçelerinden birini kılsın, ruhları şad, toprakları bol olsun... 


“Ben Artık Kendimim” Bir gün uyandım. Ve ilk kez, gerçekten uyandım. O sabah aynaya baktığımda kırılmış bir kadını değil, kırılmış yerlerind...