Hoş geldin yeni yaşım...
Yeni telaşlarım, yeni kararlarım, yeni heyecanlarım "her şeye rağmen"lerim." iyi gelenlerim, iyi ki gitti dediklerim, sevinçlerim, hüzünlerim. Kimse gibi olmayıp, hep kendi gibi olan yanım. Hoş geldin....
İnsan planlar yaparken aslında hayat kendi planlarını yaptırırmış kişiye sanırım bunu en çok idrak ettiğim yaşa eriştim.
Yanımda herkesin var olduğunu sandığım ama en çok kendimle olmam gereken zamanlara gelmişim meğer. -ki zaten yanındayım diyen kimse bana samimi gelmiyor artık.
En yakın olarak gördüğünüz, bazen fazlasıyla değer verdiğiniz, bir üzüntü anında bile gülmesi için çabaladığınız kişilerin gerçeklikleriyle yüzleştiğiniz anlar insanlar için bir dönüm noktası olma niteliği taşıyor bence. Bir şeyleri görmen gerek, artık kendinden fazla değer vermemelisin demeyi öğretiyorlar insana.
Her yeni yaşım bana güzellikler getirirken bir de birkaç şeyi götürür, buna en çok ben izin vermek istiyorum artık. "samimiyetsiz samimiyette "olan herkes gibi mesela. Tek farkı artık öfkem insanlara değil... boşluğa, kendime, kağıdıma, kalemime... içimde sessizce kopan bir fırtına gibi. 3'e kadar sayıp derin bir nefes alıp "geçti" diyerek sakinleştiğim anlara.
Kendim için en büyük dileğim önce sağlık sonrası zaten kendiliğinden sakince geliyor.
Artık en çok kendim, en çok ben.
Hoş geldin kimseye benzemeyen, hep kendi gibi olan yanım, hoş geldin...
