19 Aralık 2014 Cuma

His

   Sevmek, sevildiğini hissetmek ve hissettirmek... Söz de kolay olsa da uygulaması zor olan, basit görünüp aslında en zora sokan. Sevmek bence kutsal bir kelime, kime göre, neye göre sevmek peki? Bir kuşu,yaprağı,çiçeği,böceği... Neyi sevmek? Hiçbiri değilse, sadece bir kişiyse sevilen buna ne anlamlar yüklenir öyleyse? Düşünsenize bütün sevdiğiniz şeyler sizinle tek eksik olan hissiyat... Ne demek o diyenler olacaktır elbette. Sevginizi hissettirememek demek istediğim, seversin tabi sev zaten yahu kime ne! Ama seviyorsan hissettireceksin karşındakine. Kuşta olsa, böcekte olsa, çiçekte olsa hissettireceksin o sevgiyi. İki güzel laf edeceksin, her türlü zorluğa göğüs gereceksin, gerekirse seveceksin bir bebek misali... Zor olmasa gerek bunlar, değildir de zaten. Unutma ki önemli olandır hissiyat. Kırılır bazen çoğu insan, hissedemez ya da hissettiremez. Elinde midir bu insanın? Yani hissettiriyorum ama hissetmiyor diyebilir mi delicesine seven? Yakar mı bu sevenin,sevilenin canını... Böyle başlayan sonu devasa sorunlarla ya da masalsı mutluluklarla biten çok sevgiye tanık olanlar vardır. His ile  çözülemeyen sorun da yoktur diyebiliriz keza öyle umuyorum... 
                 Varsa sevdiğiniz hissettirin sevginizi, bazen 'keşke' demek için çok geç olabiliyor... 

1 yorum:

  1. Sevgi yaşatan bir iksirdir. İnsan sevgiyle yaşar! Sevgiyle mutlu olur... ve sevgiyle çevresini mutlu eder.

    YanıtlaSil

“Ben Artık Kendimim” Bir gün uyandım. Ve ilk kez, gerçekten uyandım. O sabah aynaya baktığımda kırılmış bir kadını değil, kırılmış yerlerind...