KISKANÇLIK

       Kimine göre gereksiz kimine göre de güzel bir duygudur kıskançlık... Birçok ilişkinin bitme sebebi, birçok kadının ölüm sebebi bile olabilir... Şeytanın yarattığı bir gök kuşağı gibidir kıskançlık. İçinde siyahtan mora doğru her tür karanlık rengin kıpırdadığı bir gökkuşağı… Sevdiğin tarafından sevilmediğin endişesinin yarattığı keder. İstediğine dokunamamanın getirdiği huzursuz, yalnızlık duygusu, beğenilmediğine inanmanın yarattığı aşağılanma, bir başkasının sana tercih edildiğini düşünmenin getirdiği eziklik ve öfke... Alay edilme korkusu. Benliğine olan güvenini kaybetmenin sonucunda kendini değersiz görme. Bir başkasının beğenisine muhtaç olduğunu hissetmenin zavallılığı… Ne çok kelimeler var kıskançlıkla ilgili cümle kurabileceğimiz...  Kadınlar kıskanç varlıktır, elindekini kaybetmek istemeyen sadık kişilerdir. 'Benim olanı paylaşmam' düşüncesinin baş kahramanlarıdır... Ama bazen öyle bir an gelir, öyle biri çıkar ki karşınıza kıskansanız dert, kıskanmasanız dert olur adeta... Oysa ki kıskanmayı gerektirecek bir şey yoktur ortada. Sadece eskiler aklınıza gelir, olanlar, kaybettiğiniz güveniniz... Güvensizlik de değildir aslında bu olan. Sadece yaşanılanların tekrar etmesinden korkmaktır, paylaşmayı göze alamamaktır -hiçbir kadın sevdiğini paylaşmaz diye düşünüyorum... 
İşte her şeyin sorunu haline gelen bu kıskançlık biraz tatlı biraz beter bir durumdur. Bazen zorlar sabırları, attırır kafaları ama elde olan bir şey yoktur. Sahiplendiğini kaybetmek birini üzecek en büyük şeydir...  Üzülmek ise iki tarafında seçmek istemeyeceği bir çözüm yoludur. Susmak bu durumda en büyük erdemliktir, ya da kıskanılacak tavırları yapmamak bir nevi kurtuluş yoludur. 

        Uzun lafın kısası bir kadın kıskanıyorsa seviyor demektir bu durumdan şikayet etmek yerine tadını çıkarın, kıskanmıyor ise bir sorun var demektir, işte o zaman korkmaya başlayın... Kıskançlığınızın  dozunda kalmasını dilerim. Sizi sevene güvenin, her zaman tatlı kıskançlıklarla kalın !!